Ως ενδοοικογενειακή βία νοείται οποιαδήποτε μορφή βίας που ασκείται σε ανήλικα ή ενήλικα άτομα από άλλα μέλη της οικογένειας τους. Η βία ανάμεσα σε συντρόφους ή συζύγους αποτελεί κύρια έκφανση της ενδοοικογενειακής βίας και μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές έμφυλης βίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι γυναίκες αποτελούν την πλειοψηφία των θυμάτων σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Στην Ελλάδα, η αστυνομία ξεκίνησε την καταγραφή του φύλου, τόσο του θύτη όσο και του θύματος, καθώς και της μεταξύ τους σχέσης από το 2020 και έπειτα, με τα ποσοστά να φανερώνουν ότι οι γυναίκες αποτελούν το 73.5% των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας ενώ οι άνδρες αναφέρονται ως δράστες σε ποσοστό 93%. Για το λόγο αυτό η αναφορά σε δράστες θα αφορά τους άντρες, ενώ η αναφορά στα θύματα τις γυναίκες. Στην εισήγηση θα αναφερθούν οι μορφές ενδοοικογενειακής βίας, το πλαίσιο στο οποίο εμφανίζεται και οι ψυχολογικές επιπτώσεις. Επιπλέον, θα επιχειρηθεί η εξήγηση του φαινομένου σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο μέσω της φεμινιστικής θεωρίας, σε διαπροσωπικό επίπεδο μέσω της θεωρίας των οικογενειακών συστημάτων και σε ενδοψυχικό επίπεδο μέσω της θεωρίας των αντικειμενοτρόπων σχέσεων και της θεωρίας προσκόλλησης. Τέλος, θα γίνει αναφορά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα θύματα, τόσο στην αναγνώριση όσο και τη φυγή από μια κακοποιητική σχέση και τους μηχανισμούς άμυνας που αναπτύσσουν μέσα σε αυτή.